Ovidio, Met., Libro II, vv. 568-587.

“Nam me Phocaica clarus tellure Coroneus

(nota loquor) genuit, fueramque ego regia virgo

divitibusque procis (ne me contemne) petebar:

forma mihi nocuit. nam cum per litora lentis

passibus, ut soleo, summa spatiarer harena,

vidit et incaluit pelagi deus, utque precando

tempora cum blandis absumpsit inania verbis,

vim parat et sequitur. fugio densumque relinquo

litus et in molli nequiquam lassor harena.

inde deos hominesque voco; nec contigit ullum

vox mea mortalem: mota est pro virgine virgo

auxiliumque tulit. tendebam bracchia caelo:

bracchia coeperunt levibus nigrescere pennis;

reicere ex umeris vestem molibar, at illa

pluma erat inque cutem radices egerat imas;

plangere nuda meis conabar pectora palmis,

sed neque iam palmas nec pectora nuda gerebam;

currebam, nec, ut ante, pedes retinebat harena,

sed summa tollebar humo; mox alta per auras

evehor et data sum comes inculpata Minervae.”